Św. Józefina Bakhita. Od niewoli do świętości

Name: Św. Józefina Bakhita. Od niewoli do świętości
SKU: woocommerce_gpf_16174
Price: 29.00 PLN
Availability: InStock

29.00 zł

Film jest opowieścią o wierze, nadziei, poświęceniu i miłości ofiarowanej w imię Jezusa nawet tym, którzy tali się przyczyną cierpienia.

Na stanie

Opis

O kim opowiada film z książką “Św. Józefina Bakhita. Od niewoli do świętości”?

Książka z filmem DVD pochodzi z ekskluzywnej kolekcji “Ludzie Boga”. Bohaterowie tej unikalnej serii to postacie niezwykłe. Każdy jest inny, ale łączy ich jedno – wiara. To święci, których znamy zbyt mało, a którzy w różny sposób wnieśli swój wkład w historię Kościoła katolickiego.

Kiedy Józefina miła siedem lat, porwali ją muzułmańscy handlarze niewolników.Traumatyczne przeżycia sprawiły, że dziewczynka zapomniała jak ma na imię. Nadano jej nowe imię – Bakhita, czyli Szczęściara. Została świętą Kościoła Katolickiego.

“Gdybym spotkała tych handlarzy niewolnikami,
którzy mnie porwali, a także tych, którzy mnie torturowali,
uklękłabym przed nimi i ucałowałabym im ręce,
ponieważ gdyby się to wszystko nie wydarzyło,
nie byłabym teraz ani chrześcijanką, ani zakonnicą…”

Czas: 180 min. Napisy: poskie, lektor: polski.

Fragment książki:

Urodziła się prawdopodobnie w 1869 roku, w Olgossie, w Sudanie, pochodziła z zamożnej rolniczej rodziny. Kiedy miała siedem lat, porwali ją dwaj muzułmańscy handlarze niewolników. (…) Wiele razy sprzedawano ją, traktowano ją brutalnie, za najmniejsze przewinienie chłostano do krwi. By zaznaczyć, że jest niewolnicą, jej ciało w okrutny sposób pokryto tatuażami. Właścicielka mąką zaznaczyła na ciele dziewczyny linie, następnie nacięła je brzytwą, a rozchyliwszy rany, wypełniła je solą. Dziewczyna zemdlała z bólu i przez miesiąc nie mogła dojść do siebie. Nigdy już nie ujrzała swojej rodziny, matki, ojca, i siedmioro rodzeństwa. (…)

W wieki 21 lat Bakhita przyjęła chrzest i imię Józefina. Tego saego dnia przyjęła także bierzmowanie i Eucharystię.(…)

Przez nastęnych 50 lat w domu zakonnym w miasteczku Schio wykonywała najprostsze posługi. Była kucharką, praczką, szwaczką, furtianką. Jej pokora, prostota, uśmiech podbiły serca wielu osób, którzy mówli o niej: nasza ciemnoskóra Matka. (…) Zmarła po długotrwałej chorobie 8 lutego 1947 roku.