SYCHAR – to miasteczko położone w Samarii, obok którego przy studni Jakuba miała miejsce rozmowa Chrystusa z Samarytanką. Pan Jezus powiedział Samarytance prawdę o jej życiu i wskazał na Siebie jako źródło wody żywej.
ANNA JEDNA jest sakramentalną żoną, matką trojga dzieci, nauczycielką, prowadzi Ognisko Wspólnoty Trudnych Małżeństw SYCHAR w Poznaniu. Będąc w trudnej kryzysowej sytuacji małżenskiej, dzieli się doświadczeniem mocy Bożej miłości i nadziei na uzdrowienie swojego małżeństwa. Daje także świadectwo nawrócenia – kształtowania w sobie postaw wiernej miłości, przebaczenia i osobistej wolności wynikającej z aktywnej współpracy z Jezusem-Bogiem, które pozwalają z nadzieją oczekiwać na powrót współmałżonka.
“Kto rozumie przysięgę małżeńską, ten rozumie Boga, człowieka i miłość, a kto wypełnia przysięgę małżenską, ten trwa na drodze świętości.
Autorka walczy o swoje małżeństwo ze stanowczością i niezachwwianą nadzieją. W podobnej sytuacji znajdują się obecnie setki tysięcy małżonków w Polsce.
Książka zawiera świadectwa wielu osób, które pokazują, że można trwać w wierności Bogu i małżonkowi w każdej sytuacji i że z pomocą Boga każde małżeństwo sakramentalne można uratować. Stanowi nie tylko zachętę do trwania w prawdzie, miłości i wierności w obliczu kryzysu małżeńskiego. Pokazuje też narzędzia, które w tym pomagaja: słowo Boże, modlitwa i grupa wsparcia. Taka grupą wsparcia dla małżonków, którzy w niezachwiany sposób chcą walczyć o uratowanie swojego małżeństwa, są wspólnoty SYCHAR. Wspólnoty te istnieją już w wielu miejscach w Polsce i za granicą. Ich istnienie i szybki rozwój to znak czasu u szczególnie potrzebny wymiar nowej ewangelizacji.
Niniejsza książka to pomoc dla tych, którzy chcą zachować wierność małżeńską, niezaleznie od okoliczności i ludzkiej słabości. To także znakomity podręcznik Bożej mądrości i Bożej miłości dla tych, którzy przygotowują się do zawarcia sakramentalnego małżenstwa oraz dla tych, którzy już są małżonkami i pragną uczynic wszystko, aby ich małżeństwo nie znalazło się w kryzysie”.
ks. Marek Dziewiecki
Wszyscy zostaliśmy wychowani na tych samych bajkach, w których królewicz i jego wybranka najpierw pokonują przeciwności losu, a po ślubie już tylko żyją długo i szczęśliwie. Niejeden raz zapominamy, że w życiu jest raczej odwrotnie. Jakże czujemy się oszukani, kiedy nasze związki się rozpadają! W końcu w żadnej baśni nie było mowy o rozwodzie królowej i króla. A fakt, że dziś te dramaty są tak powszechne, że dotykają aż tylu osób, w żaden sposób nie umniejsza cierpienia poszkodowanych i ich dzieci. Kto zatem jest zagrożony rozwodem? Każdy, kto trwa w małżeństwie [s. 9].
Jest to pozycja autobiograficzna. Autorka, będąca jednocześnie bohaterką tej książki, relacjonuje własne doświadczenia życiowe; opowiada o swoim małżeństwie, które po kilkunastu latach zakończyło się rozwodem. Zdobywa się na osobiste, szczere wyznania. I odsłania wiele prywatnych spraw, ujawniając własne grzechy, zranienia, zaniedbania i słabości. Anna analizuje swój stan psychiczny i emocjonalny po odejściu męża. Opisuje swoje przeżycia, stany depresyjne, lęki, nienawiść, gniew, poczucie krzywdy. I opowiada o cudzie przemiany serca, którego dokonał Bóg!
Są w ręku Boga – zarówno miłość, jak i nienawiść – nie rozpozna człowiek tego wszystkiego, co przed oczyma jego się dzieje (Koh 9, 1).
Autorka wprowadza nas w swój duchowy świat; w świat przeżyć religijnych, poszukiwania Boga i odpowiedzi na ważne pytania. Pokazuje wewnętrzną drogę, jaką trzeba przejść, aby dokonał się proces uzdrowienia. Na początku owej drogi musi nastąpić akt przebaczenia:
Przebaczenie okazało się czymś innym niż dotąd sądziłam, znacznie prostszym. Do chrześcijańskiego przebaczenia – inaczej niż do pojednania – nie potrzeba skruchy i żalu krzywdziciela. Nie wygląda się zadośćuczynienia na horyzoncie. Przebaczam, gdy się na to decyduję. To jest akt woli, nie uczucie. Nie trzeba „odczuwać” wybaczenia i wyrozumiałości. Ja podejmuję decyzję, Pan Bóg przyjmuje i wydaje resztę. Nie zawsze od razu.
Teraz już wiem, że przebaczenie jest kluczem do uzdrowienia. Że jest jedyną pełną mocy odpowiedzią na niesprawiedliwości życia, na okrucieństwo innych, na zadane krzywdy, na całe zło tego świata. I jeśli wybaczam komuś, kto w żaden sposób tego nie docenia, to nie osłabiam siebie, ale umacniam, bo naprawdę naśladuję Chrystusa [s. 31].
Uzdrowienie łączy się z nawróceniem. Odejście męża rozpoczyna nowy etap w życiu kobiety. Jest to czas zwracania się ku Najwyższemu, poszukiwanie Go i życie według Jego przykazań. Jej relacja z Bogiem doskonali się poprzez uczestniczenie w Sycharowskich ogólnopolskich rekolekcjach, odmawianie Nowenny Pompejańskiej, czytanie i miłowanie Słowa Bożego, spowiedź generalną. Cechuje ją postawa zawierzenia Bogu i ufności. Kochając Pana, pozwala się prowadzić Duchowi Świętemu.
Pogłębiając swoje życie duchowe i trwając w bliskości Boga, doznaje pocieszenia, ukojenia złych emocji, radości i miłości. Duże wsparcie odnajduje we wspólnocie Sychar. To właśnie tam poznaje Grupę Zawierzenia Miłości. Należą do niej osoby żyjące samotnie po odejściu współmałżonka, które złożyły zobowiązanie trwania w wierności. Do tej grupy dołącza też Anna, podpisując deklarację wierności: „akt zgonu starego człowieka we mnie i jednocześnie akt urodzenia nowego” [s. 57].
Sam fakt istnienia tak precyzyjnie zdeklarowanej grupy – samej tylko obecności w niej członków – stanowi ogromną pomoc dla wszystkich małżeństw przeżywających kryzys, jest wielkim świadectwem i wsparciem, które otwiera małżonkom perspektywę nadziei na uzdrowienie związku. Pokazuje im, że w każdej trudnej sytuacji kryzysowej możliwe jest tu i teraz potwierdzenie przysięgi małżeńskiej (nieustanne jej aktualizowanie) – potwierdzenie swojej wierności Bogu i człowiekowi (współmałżonkowi) na „dobre i na złe” [s. 52].
Autorka wiele miejsca poświęca na świadectwa sycharowiczów doświadczających Bożej miłości w swoim życiu. Poprzez nie pragnie umocnić wiarę osób przeżywających kryzys małżeński i udowodnić, że Bóg żyje i działa z wielką mocą, i nawet ze złej sytuacji może wyprowadzić dobro.
Wszystko jest po coś! Kryzys małżeński też może być potrzebny. Kryzys też może być szansą. Kryzys bywa łaską. Często w kryzysie rodzi się nowy człowiek. I tak było ze mną. Kryzys w moim małżeństwie rozpoczął moją drogę nawrócenia [s. 59].
W moim przypadku powrót do żony i rodziny wiązał się nierozerwalnie z powrotem do Boga i do siebie samego, z wyjściem z niedojrzałego, pustego życia, do życia bogatego w wartości. Okazało się, że bardzo potrzebuję drogowskazów, granic i norm. Zrozumiałem, że, paradoksalnie, tylko poruszanie się w granicach, jakie wyznacza nam Bóg, daje wielką wolność – choć słowo „granica” pozornie temu przeczy. Bo nie ma nic bardziej zniewalającego, niż siedzący na klatce potwór zwany brudnym sumieniem czy poczuciem winy [s. 75].
Pozycja ta jest bogata i imponująca. Autorka odwołuje się w swojej książce do różnorodnych źródeł. Cytuje Pismo Święte oraz wypowiedzi Jana Pawła II, Benedykta XVI, ks. P. Pawlukiewicza, ks. M. Dziewieckiego, ks. A. Bohdanowicza, ks. P. Dubowika, ojca J. Saljego, ojca D. Wypchło. Nawiązuje również do wielu książek podejmujących tematykę kryzysu w małżeństwie (zapewne pełniły one dla niej funkcję terapeutyczną). Przywołuje m.in. Niewierność D.-D. Lustermana; Rozwód, a co z dziećmi? J. Wallerstein, S. Blakeslee; Rozwód. Jak ratować dzieci A. D. Harta; Miłość i wojnę J. i S. Eldredge; Ocalenie K. Kingsbury; Miłość potrzebuje stanowczości J. Dobsona. Cytuje fragmenty takich lektur, jak: Świadkowie miłosierdzia Bożego; Kobieta. Kapłaństwo serca J. Croissanta.
Książka pełni funkcję poradnikową. Odnaleźć w niej można wiele cennych porad charakteryzujących się „chrześcijańską optyką” [s. 120]. Autorka poucza m.in. co należy zrobić jeżeli jestem ofiarą przemocy w małżeństwie? Jak postępować w przypadku, gdy podejrzewamy zdradę współmałżonka? Jak przetrwać w sytuacji, kiedy zostaję porzucona przez męża? Prezentuje szczegółowo program „Wreszcie żyć – 12 kroków ku pełni życia” przeznaczony m.in. dla osób zagrożonych depresją, nerwicą, poranionych emocjonalnie, dorosłych pochodzących z rodzin dysfunkcyjnych. Jego celem jest niesienie pomocy cierpiącym, zranionym, zniewolonym oraz pogłębienie i doskonalenie więzi z Bogiem. Pisarka zamieszcza listę lektur, z którymi warto się zapoznać przeżywając kryzys małżeński oraz podaje adresy stron wspólnoty „Sychar”.
Proponuje modlitwy, dla których WTM Sychar uzyskała imprimatur i gorąco zachęca do ich odmawiania (np. Modlitwa o odrodzenie małżeństwa, Modlitwa o siedem darów Ducha Świętego, Modlitwa w kryzysie małżeńskim, Modlitwa za małżonka, który mnie opuścił, Modlitwa o łaskę wierności…)
Życie małżeńskie to wspinaczka na Mount Everest. Ale przecież im wyższa góra, tym piękniejsze widoki [s. 119].
Książka niezwykle interesująca. Czyta się ją z prawdziwym zaciekawieniem. Nie jest to świecki poradnik, jakich wiele na rynku wydawniczym, ale pozycja mądra, dojrzała, wychodząca naprzeciw oczekiwaniom tych czytelników, którzy chcą swoje życie przeżywać w obecności Pana i budować swoje relacje rodzinne na fundamencie wiary.
Jest ona polecana szczególnie dla tych, którzy pogubili się na ścieżkach życia i pragną na nowo odnaleźć moc płynącą z sakramentu małżeństwa, a tym samym odnaleźć Boga, bo tylko z Jego pomocą można „uchronić się przed atakami złego ducha, któremu najbardziej zależy, by rozbić każde sakramentalne małżeństwo” [s. 52].
Niesie ona nadzieję na odbudowanie związku małżeńskiego w sytuacjach bardzo trudnych. Dowodzi, że można dotrzymać przysięgi małżeńskiej, trwać w wierze i wierności w Bogu.
Wierzę, że prawdziwa miłość zawsze zwycięża. Wierzę, że najlepszym lekarstwem na każdy kryzys w ludzkich relacjach jest miłość. Doświadczam, że kryzys może być łaską, czasem intensywnego rozwoju człowieka, a nierzadko jedyną drogą do poznania prawdziwej miłości i wejścia w relację z najważniejszą Osobą, jaką jest Jezus Chrystus [s. 35].
dr Krystyna Grzybczyk
Posłuchaj krótkiego świadectwa autorki