Uzdrowienie i uwolnienie

O czym przeczytamy w książce “Uzdrowienie i uwolnienie”?

Wielu z nas nie uświadamia sobie tego, że choroby fizyczne i zniewolenia duchowe, które nie pozwalają nam cieszyć się pełnią życia, pochodzą od szatana. Szukamy pocieszenia i wolności w używkach, terapiach, a zapominamy o modlitwie, zjednoczeniu się z Bogiem w sakramentach i budowaniu wspólnoty Kościoła.

A właśnie to jest jedyną skuteczną bronią przeciwko emocjom, które nas niszczą, i chorobom, które oddalają od Boga. Ojciec Adolfo Lippi, kapłan zgromadzenia pasjonistów, pomaga zrozumieć, czym jest realne uzdrowienie i uwolnienie. Ta książka, w oparciu o Biblię, duchowe rozważania i duszpasterskie doświadczenie, pokazuje, w jaki sposób chronić się przed złem i jak w pełni przylgnąć do Jezusa.

Fragment książki:

Ostatecznym celem procesu chrześcijańskiego uzdrowienia i uwolnienia nie jest zaspokojenie pragnień przeżywanych w perspektywie życia doczesnego, lecz otwarcie na pełnię życia, którą można osiągnąć, słuchając Jezusa i podążając za Nim.

Katechizm Kościoła Katolickiego o uzdrowieniu:

KKK 1503 Współczucie Chrystusa dla chorych i liczne uzdrowienia z różnego 549 rodzaju chorób (Por. Mt 4, 24. są wymownym znakiem, że “Bóg łaskawie nawiedził lud swój” (Łk 7,16) i że Królestwo Boże jest bliskie. Jezus ma nie tylko moc uzdrawiania, lecz także moc przebaczania grzechów (Por. Mk 2, 5-12). Przyszedł, by uleczyć całego człowieka, duszę i ciało; jest lekarzem, którego potrzebują chorzy (Por. Mk 2, 17). Jego współczucie dla wszystkich cierpiących posuwa się tak daleko, że Jezus utożsamia się z nimi: “Byłem chory, a odwiedziliście Mnie” (Mt 25, 36). Jego szczególna miłość do ludzi dotkniętych słabością nie przestaje w ciągu wieków pobudzać chrześcijan do specjalnej troski o tych, którzy cierpią na ciele i duszy. Znajduje się ona u podstaw podejmowania niestrudzonych wysiłków, by ulżyć im w cierpieniu.

KKK 1504 Często Jezus żąda od chorych wiary (Por. Mk 5, 34. 36; 9, 23). By ich uzdrowić, posługuje się znakami, takimi jak dotknięcie śliną i nałożenie rąk (Por. Mk 7, 32-36; 8, 22-25). nałożenie błota i obmycie (Por. J 9, 6n). Chorzy starają się Go dotknąć (Por. Mk 1, 41; 3, 10; 6, 56). “ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich” (Łk 6, 19). W ten sposób w sakramentach Chrystus nadal “dotyka”, aby nas uzdrowić.

KKK 1505 Wzruszony tylu cierpieniami, Chrystus nie tylko pozwala dotykać się chorym, lecz także bierze na siebie ich nędzę: “On wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby” (Mt 8, 17) (Por. Iz 53, 4). Nie uleczył wszystkich chorych. Jego uzdrowienia były znakami przyjścia Królestwa Bożego, zapowiadały uzdrowienie bardziej radykalne: zwycięstwo nad grzechem i śmiercią przez Jego Paschę. Na krzyżu Chrystus wziął na siebie cały ciężar zła (Por. Iz 53, 4-6. i zgładził “grzech świata” (J 1, 29), którego skutkiem jest właśnie choroba. Przez swoją mękę i śmierć na krzyżu Chrystus nadał cierpieniu nowe znaczenie; teraz może ono upodabniać nas do Niego i jednoczyć nas z Jego zbawczą męką.

Polecamy książkę “Uzdrowienie i uwolnienie”