W tych najtrudniejszych chwilach najbardziej tęsknimy za jego obecnością, ale nie starcza nam sił nawet na to, by się pomodlić. Wszystko stracone. A jednak właśnie wtedy, w najbardziej ponurych ciemnościach naszego zwątpienia, najłatwiej przeoczyć cichą i wierną obecność Pana. Wtedy, kiedy nie ma już żadnej nadziei, On przychodzi i mówi do nas jak do Gedeona: “Pokój z tobą! Nie bój się niczego! Nie urmrzesz”.
My także niekiedy tracimy rozeznanie we własnym życiu, nie jesteśmy pewni, do czego Bóg nas powołuje, czujemy się zagubieni – a nawet obawiamy się modlić, nie wiedząc, czy jesteśmy gotowi na zmiany, których Bóg może dokonać w naszym życiu. Tymczasem wystarczy poddać się miłości Ducha Świętego. Historie biblijne, przypomniane w tej książce, uczą nas, jak rozpoznawać Boże działanie, i przekonują, że Bóg nie opuszcza nigdy swoich dzieci.
Oprócz rozważań oraz modlitw zaczerpniętych z tradycji biblijnen w książce o. Jozefa jak zwykle znajdziemy również świadectwa osób, które doznały uzdrowienia oraz duchowej przemiany dzięki łasce Ducha Świętego.
Fragment książki:
Gedeon, jak każdy z nas, patrzy na to, co widzi przed sobą, a Bóg patrzy na siebie samego.
Często i my patrzymy na to, co jawi się przed nami, a nie patrzymy na Boga. Patrzymy na przeszkodę, na zło, na cierpienie, trudną sytuację, patrzymy na nasza słabość i niemoc, a nie patrzymy na Boga. Gdybyśmy w każdej walce, w każdej trudnej sytuacji, w każdym bólu i cierpieniu patrzyli na Boga, jakże inaczej potoczyłoby się nasz życie. Jakże innych doświadczalibyśmy uczuć.
Kiedy Dawid walczył z Goliatem, jakże inne miał spojrzenie. Jego spojrzenie różniło się od spojrzenia każdego z nas, a także od spojrzenia Goliata. Dawid patrzył na Boga, Goliat patrzył na siebie. Dlatego Dawid zwyciężył i zachował życie, a Goliat przegrał, tracąc tym samym życie (1 Sm 17).
Czy przypadkiem przyczyną naszych porażek nie jest nasz zły sposób patrzenia? Czy przypadkiem nie jest tak, że zamiast patrzeć na Boga, patrzymy na samych siebie i dlatego przegrywamy?
Spis treści:
Wprowadzeie
Kościół jest wspólnotą charyzmatyczną
Wstęp
I. W Ofra
II. Spotkanie z aniołem
III. Bóg woła Cię po imieniu
IV. Pan jest z tobą, dzielny wojowniku!
V. Światło świeci w ciemności
VI. Miłość jest światłem
VII. Doświadczenie zła i nędzy początkiem wołania do Boga
VIII. Powrót do Ofra
IX. Zwycięstwo nad wrogami zewnętrznymi
X Nie ufaj sobie, ale zaufaj Bogu
Modlitwy, które były miłe Panu Bogu
Świadectwa